In de maneschijn..
Door: Jennifer Peeters
Blijf op de hoogte en volg Jennifer
02 Oktober 2012 | Zambia, Mpongwe
Aangezien het alweer een tijd geleden is dat ik een verhaal heb geschreven, heb ik mijn hersens even laten kraken of er niet een verhaal uitgeperst kon worden. Eigenlijk niet, maar ik kan een poging doen. Mocht het saai worden, stop gerust met lezen. Ik ga jullie vertellen over vorige week.
Boem! En toen was het op. Wat? Ja, de elektriciteit. Wanneer? Nou, eigenlijk komt het geregeld voor dat ZESCO (de Zambiaanse energieleverancier) besluit om even de stroom eraf te halen. Vaak op de maandag- en vrijdagavond. Maar nu was het zaterdagnacht dat het licht buiten ineens verdween.
De dag erna blijkt dat ons gloednieuwe prepaid-elektriciteit-tel-apparaat het heeft begeven. Ik heb geen idee hoe ik het apparaatje anders moet noemen. Eerst wordt er gedacht dat de units op zijn, maar dit blijkt niet het probleem. En dan weet je dat het even kan duren voordat je weer elektriciteit hebt, want je bent in het land van het lange wachten.
Zo werd het dus thuis nog eerder donker dan normaal. Vanaf 18.15 gingen de kaarsen aan en werd de zaklamp gepakt. Koken werd iedere dag gedaan op houtskool en alles moest om de beurt. Misschien klinkt dit als een heel gedoe, maar aan de ene kant heeft het ook wel wat. Daarnaast is het inmiddels bloedheet aan het worden en wordt er dus vaak buiten gegeten. Aangezien Chipa een nieuwe baan heeft en vaak tot 9 of 10 uur in de avond weg is, ben ik blij dat we buiten eten. Dan zit ik samen met mijn broertje en zusje (de kleinkinderen) en de twee buurjongens. Erg gezellig! We praten, lachen en leren elkaar Nederlands of Bemba.
Na enkele dagen wordt het toch wel vervelend, geen stroom. Het water is lauw, terwijl je toch het liefst heel koud drinkt met dit weer. De vis kan niet lang bewaart worden, net als de melk. En, ondanks dat de avonden gezellig zijn buiten, wordt je wel moe van het zolang in het donker zitten. Het is net alsof je lichaam meent dat het laat in de avond is en je ogen besluiten dat ze willen dichtvallen. Rond half negen ging ik dan ook al geregeld naar bed.
En dan, eindelijk is het zover! Na zes volledige dagen zonder stroom komt op vrijdag de oplossing. We hebben nieuwe units gekocht en ik duw het getal in en met goed geluk op het blauwe knopje. Bzzzz...de vriezer en koelkast slaan aan! JAAA! Alles wordt weer gereed gemaakt en we kunnen weer genieten van koud water en de diepvries wordt gevuld. Iedereen die thuiskomt is dan ook dolblij dat we weer het licht aan kunnen doen in de avond, dat de muziek weer uit de radio klinkt, het nieuws weer wordt voorgelezen op de televisie en het fornuis weer gebruikt kan worden.
.....Boem! Ohh ja, het is vrijdag. Om zes uur, twee uur nadat wij weer stroom hadden, was de wekelijkse, traditionele powercut. Ochja, stroom hebben is ook niet alles. Op die manier geniet je nog meer van het samenzijn bij kaarslicht. En mocht je buiten zijn, dan is er nog altijd de mooie, ronde maan die je pad verlicht. De sterrenhemel en de Melkweg. Het verstoppertje spelen en het samen lachen. En muziek maken, dat doen we zelf wel. Nee, zoveel dagen achter elkaar hoeft niet meer, maar die powercuts, stiekem, ben ik er wel blij mee hoor!
Liefs uit mijn Mpongwe,
Jennifer
PS. Donaties voor de stichting GCMF (Give the Children of Mpongwe a Future) hoeven niet, maar mogen natuurlijk altijd. Doneren kan via 98.96.41.023 ten name van Jennifer Peeters. In elk geval alvast bedankt!
Boem! En toen was het op. Wat? Ja, de elektriciteit. Wanneer? Nou, eigenlijk komt het geregeld voor dat ZESCO (de Zambiaanse energieleverancier) besluit om even de stroom eraf te halen. Vaak op de maandag- en vrijdagavond. Maar nu was het zaterdagnacht dat het licht buiten ineens verdween.
De dag erna blijkt dat ons gloednieuwe prepaid-elektriciteit-tel-apparaat het heeft begeven. Ik heb geen idee hoe ik het apparaatje anders moet noemen. Eerst wordt er gedacht dat de units op zijn, maar dit blijkt niet het probleem. En dan weet je dat het even kan duren voordat je weer elektriciteit hebt, want je bent in het land van het lange wachten.
Zo werd het dus thuis nog eerder donker dan normaal. Vanaf 18.15 gingen de kaarsen aan en werd de zaklamp gepakt. Koken werd iedere dag gedaan op houtskool en alles moest om de beurt. Misschien klinkt dit als een heel gedoe, maar aan de ene kant heeft het ook wel wat. Daarnaast is het inmiddels bloedheet aan het worden en wordt er dus vaak buiten gegeten. Aangezien Chipa een nieuwe baan heeft en vaak tot 9 of 10 uur in de avond weg is, ben ik blij dat we buiten eten. Dan zit ik samen met mijn broertje en zusje (de kleinkinderen) en de twee buurjongens. Erg gezellig! We praten, lachen en leren elkaar Nederlands of Bemba.
Na enkele dagen wordt het toch wel vervelend, geen stroom. Het water is lauw, terwijl je toch het liefst heel koud drinkt met dit weer. De vis kan niet lang bewaart worden, net als de melk. En, ondanks dat de avonden gezellig zijn buiten, wordt je wel moe van het zolang in het donker zitten. Het is net alsof je lichaam meent dat het laat in de avond is en je ogen besluiten dat ze willen dichtvallen. Rond half negen ging ik dan ook al geregeld naar bed.
En dan, eindelijk is het zover! Na zes volledige dagen zonder stroom komt op vrijdag de oplossing. We hebben nieuwe units gekocht en ik duw het getal in en met goed geluk op het blauwe knopje. Bzzzz...de vriezer en koelkast slaan aan! JAAA! Alles wordt weer gereed gemaakt en we kunnen weer genieten van koud water en de diepvries wordt gevuld. Iedereen die thuiskomt is dan ook dolblij dat we weer het licht aan kunnen doen in de avond, dat de muziek weer uit de radio klinkt, het nieuws weer wordt voorgelezen op de televisie en het fornuis weer gebruikt kan worden.
.....Boem! Ohh ja, het is vrijdag. Om zes uur, twee uur nadat wij weer stroom hadden, was de wekelijkse, traditionele powercut. Ochja, stroom hebben is ook niet alles. Op die manier geniet je nog meer van het samenzijn bij kaarslicht. En mocht je buiten zijn, dan is er nog altijd de mooie, ronde maan die je pad verlicht. De sterrenhemel en de Melkweg. Het verstoppertje spelen en het samen lachen. En muziek maken, dat doen we zelf wel. Nee, zoveel dagen achter elkaar hoeft niet meer, maar die powercuts, stiekem, ben ik er wel blij mee hoor!
Liefs uit mijn Mpongwe,
Jennifer
PS. Donaties voor de stichting GCMF (Give the Children of Mpongwe a Future) hoeven niet, maar mogen natuurlijk altijd. Doneren kan via 98.96.41.023 ten name van Jennifer Peeters. In elk geval alvast bedankt!
-
02 Oktober 2012 - 08:45
Jolanda:
Hahaha! Wiese in NL woors, vervlookdese die powercuts toch aardig, esse Chipa weer uns neet kost bereiken ;)
Kan mich veurstellen det t toch waal get heet, als t veur efkes is... Met de kaarsjes etc., det bringt toch sfeer he!
Geniet lekker verder mup!
xx -
02 Oktober 2012 - 09:33
Noortje Neefs:
Heeel herkenbaar!! Inderdaad, soms heel gezellig en sfeervol zonder stroom, en op andere momenten toch wel erg onpraktisch! Ik moest gisteren nog lachen in de auto, komt er op het nieuws: "Gisteren zaten er in Friesland 100 gezinnen een aantal uur zonder stroom!" Haha bij ons is het gewoon landelijk nieuws, en in Mpongwe zo normaal... :-)
Geniet er nog van ! -
02 Oktober 2012 - 10:52
Aniek:
hihi, loat ik mer weer cliche beginnen. Mooi gedoan meid.
De maan, zo get simpels, get wat ver altied hubbe, mer doa zo mooi en nuttig. Zo wie ik dich dees weak sjreef, hoewel de stroom en de maan so vanzelfsprekend is in Nederland, genoot ik sinds lange tiued weer ff van dizze simpele ster, toen hea mich weer aan mien zie sting.. Back to basic en genieten van elkaar, bezig zeen in het moment en no worries.
Mied, ik spreak dich snel weer. Gank dich lekker verder genieten van dien mooie leventje in het prachtige Zambia!
xxxx -
02 Oktober 2012 - 10:54
Roxanne Segers:
Jen, heerlijk die powercuts.. wij hadden ze 10 uur per dag in India. Maar ik kan me voorstellen.. een hele week achter elkaar is ook wel even overleven en doorbikkelen! Maar de avonden zonder stroom, met alleen kaarsjes en sterren aan de hemel zijn ook heerlijk! Daar heb ik vaak de mooiste momenten meegemaakt. Leuk om door jou verhaal weer even terug in India te zijn! Liefs -
02 Oktober 2012 - 11:55
Yvonne Janssen:
Ha Jennifer.
Ik heb even alle verhalen van je teruggelezen. Mooi om te lezen hoor. Vind het heel knap wat je doet, mooi om te lezen dat het goed gaat en je helemaal op je plekje zit.
Geniet ervan (dat doe je al behoorlijk, haha) en deel je verhalen, ik vind het super om ze te lezen.
Groetjes,
Yvonne. -
02 Oktober 2012 - 18:56
Selly:
Ha Jennifer,
Raar hè? Nederland zou helemaal 'op de kop staan' als hier enkele dagen geen electriciteit zou zijn!
Afgelopen zomer was hier een stoomstoring en toen lagen al zóveel bedrijven plat... (digitaal werken hè)
Toch denk ik dat het ook best wel wat heeft als de kaarsjes aangestoken kunnen worden...
Hoe warm is het daar nu eigenlijk? En wanneer krijg je te horen als je er langer kunt blijven?
Enjoy it!
Selly -
02 Oktober 2012 - 20:34
Marian Janssen:
Ha Jen,
Ik oet er niet aan denken, zo zonder stroom. Maar ja, het heeft inderdaad ook wel iets gezelligs en daarbij waardeer je daarna eens te mee rwatje hebt.
lieve groeten van Marian -
02 Oktober 2012 - 22:59
Mieke Peeters:
Hoi Jennifer,
Voor ons ongelooflijk ...zo lang zonder stroom. Het is hier allemaal zo vanzelfsprekend. Misschien zou het wel goed zijn als hier ook af en toe enkele uren geen stroom was. Dan kom je aan andere dingen toe.
Geniet van de mooie momenten daar.
groetjes,
Mieke -
22 Oktober 2012 - 11:15
Brenda:
Hey jennifer,
Wat super om jou verhalen te lezen. Het is zo indrukwekkend om te lezen omdat jij heel goed en duidelijk verteld hoe of wat. Als ik het goed begrijp wil je er definitief gaan wonen klopt dat?ik heb nog de foto's van jong Nederland wie had toen gedacht dat jij je geluk daar zou vinden. Ik ben ook wel verhuisd van limburg naar brabant maar ik blijf toch liever in Nederland want dit is af en toe nog ver van huis vind ik.
Ik wens je zeker weten al het geluk van de wereld en ik lees heel graag je verhalen.
Heel veel plezier en geluk meid. Groetjes Brenda
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
