Ik ga op reis naar…
Door: Jennifer
Blijf op de hoogte en volg Jennifer
10 November 2011 | Nederland, Baarlo
Labas!
Het is inmiddels meer dan drie maanden geleden dat ik het laatste bericht op deze site plaatste. Nu is het weer tijd voor een nieuw verhaal. Als je wilt weten waarom moet je vooral verder lezen.
Waarschijnlijk vragen jullie je af uit welke taal dat eerst woord van dit verhaal komt. Dit betekent hoi en komt uit het Litouws. Inderdaad, ik vertrek op 3 februari naar Vilnius, de hoofdstad van Litouwen om hier te gaan afstuderen! En ook deze keer ga ik samen met Aniek, wie anders? Op 19 mei keer ik terug om mijn afstudeerwerkstuk in te leveren en het pleidooi te houden.
Waarom nu Litouwen? Als ik heel eerlijk ben, kan ik daar eigenlijk geen goed antwoord opgeven. Ik wil niet in Nederland afstuderen. Ik kan mij sowieso niet voorstellen dat ik nog het gehele jaar in Nederland kan doorbrengen. Dat is als een straf voor mij. De intercity die Nederland heet, dendert met zijn gehele bevolking door, terwijl ik voor altijd in mijn boemeltreintje blijf zitten. Dus ook nu kies ik ervoor om weer weg te gaan. Natuurlijk, het is Europa, het is er koud, er ligt sneeuw, het is er somber, het is het voormalige Oostblok. Noem nog maar meer argumenten, ik heb ze allemaal al gehoord. Maar voor mij telt maar één ding: het is geen Nederland en dat is voor mij genoeg.
Terugkomen in Nederland, terwijl je in een andere cultuur hebt geleefd is moeilijk. Heel moeilijk. Drie maanden na dato zijn we nu en ik kan nog steeds niet wennen. Niet aan de mensen hier, niet aan het weer, niet aan de cultuur, niet aan het leven. Ik kan het niet, maar ik wil het ook niet.
Daarom heb ik ervoor gekozen om, samen met Aniek, wederom naar het buitenland te gaan. Ook het financiële aspect speelde een rol. Binnen Europa kun je makkelijker een beurs krijgen en dat is erg fijn, aangezien Zambia mij afgelopen jaar enig spaargeld heeft gekost. Ik kijk er naar uit, want drie maanden Nederland hebben mij tot nu toe weinig plezier gegeven. Onrust, frustratie, mensen die je niet begrijpen, verdriet en het gemis van Zambia spelen en speelden de afgelopen maanden een grote rol in mijn leven. Ik kijk dan ook erg uit naar Litouwen, maar vooral naar het einde van mijn tijd op school.
Als ik dan op 11 juli 2012 mijn langverwachte en felbegeerde diploma in ontvangst mag nemen, valt er een hele grote last van mij af. Ik hoor vaak dat je studententijd de mooiste tijd van je leven is. Voor mij niet, die begint pas na de diploma-uitreiking. Dan keer ik terug naar het land waar mijn thuis en hart is: Zambia!
Om te eindigen met een citaat van Paulo Coelho uit De Alchemist:
“Als nomaden dolen wij schijnbaar verloren door een eindeloze woestijn om ten slotte die plek te bereiken waar ook ons hart zich bevindt.”
Veel liefs,
Jennifer
Het is inmiddels meer dan drie maanden geleden dat ik het laatste bericht op deze site plaatste. Nu is het weer tijd voor een nieuw verhaal. Als je wilt weten waarom moet je vooral verder lezen.
Waarschijnlijk vragen jullie je af uit welke taal dat eerst woord van dit verhaal komt. Dit betekent hoi en komt uit het Litouws. Inderdaad, ik vertrek op 3 februari naar Vilnius, de hoofdstad van Litouwen om hier te gaan afstuderen! En ook deze keer ga ik samen met Aniek, wie anders? Op 19 mei keer ik terug om mijn afstudeerwerkstuk in te leveren en het pleidooi te houden.
Waarom nu Litouwen? Als ik heel eerlijk ben, kan ik daar eigenlijk geen goed antwoord opgeven. Ik wil niet in Nederland afstuderen. Ik kan mij sowieso niet voorstellen dat ik nog het gehele jaar in Nederland kan doorbrengen. Dat is als een straf voor mij. De intercity die Nederland heet, dendert met zijn gehele bevolking door, terwijl ik voor altijd in mijn boemeltreintje blijf zitten. Dus ook nu kies ik ervoor om weer weg te gaan. Natuurlijk, het is Europa, het is er koud, er ligt sneeuw, het is er somber, het is het voormalige Oostblok. Noem nog maar meer argumenten, ik heb ze allemaal al gehoord. Maar voor mij telt maar één ding: het is geen Nederland en dat is voor mij genoeg.
Terugkomen in Nederland, terwijl je in een andere cultuur hebt geleefd is moeilijk. Heel moeilijk. Drie maanden na dato zijn we nu en ik kan nog steeds niet wennen. Niet aan de mensen hier, niet aan het weer, niet aan de cultuur, niet aan het leven. Ik kan het niet, maar ik wil het ook niet.
Daarom heb ik ervoor gekozen om, samen met Aniek, wederom naar het buitenland te gaan. Ook het financiële aspect speelde een rol. Binnen Europa kun je makkelijker een beurs krijgen en dat is erg fijn, aangezien Zambia mij afgelopen jaar enig spaargeld heeft gekost. Ik kijk er naar uit, want drie maanden Nederland hebben mij tot nu toe weinig plezier gegeven. Onrust, frustratie, mensen die je niet begrijpen, verdriet en het gemis van Zambia spelen en speelden de afgelopen maanden een grote rol in mijn leven. Ik kijk dan ook erg uit naar Litouwen, maar vooral naar het einde van mijn tijd op school.
Als ik dan op 11 juli 2012 mijn langverwachte en felbegeerde diploma in ontvangst mag nemen, valt er een hele grote last van mij af. Ik hoor vaak dat je studententijd de mooiste tijd van je leven is. Voor mij niet, die begint pas na de diploma-uitreiking. Dan keer ik terug naar het land waar mijn thuis en hart is: Zambia!
Om te eindigen met een citaat van Paulo Coelho uit De Alchemist:
“Als nomaden dolen wij schijnbaar verloren door een eindeloze woestijn om ten slotte die plek te bereiken waar ook ons hart zich bevindt.”
Veel liefs,
Jennifer
-
10 November 2011 - 15:54
Jet En Sjuul:
Heej jen! Leuk dat je weer op reis gaat! Er zijn er maar weinig die tijdens hun studie één keer stage in het buitenland doen, laat staan 2 keer. We gaan voordat je gaat toch nog wel iets leuks doen hè :) groetjes xx -
10 November 2011 - 16:13
Jolanda:
Leef Jen (en natuurlijk auch Aniek!)
Ger gaotj samen weer een super reis tegenmoet! Ich hoop deze keer met een hele houp tegenslagen minder... Want, als der iets is waat gea verdeent, is het een reis dea geweun perfect geit verloupe...
En jao Jen, ich weit desse een hekel hubs aan kaoj, sneeuw, ies, somber wear, e.d., mer ondanks det, geit t vast en zeker helemaol good komen!
Alvast een gooi reis samen!!
xxx -
10 November 2011 - 17:11
Davina:
Jen,
Wat gaaf dat jullie dit weer samen gaan doen! Super :) ! Ik wens Aniek en jouw allebei heel veel succes en geluk in Litouwen. Nog ff wachten en dan kan het nieuwe avontuur beginnen!
xxx Davien -
10 November 2011 - 17:53
Saske:
I know the feeling! Leuk dat je dit gaat doen. x -
10 November 2011 - 18:18
Piet Wijnen:
Hey Jennifer.. fijn des ze waer aan ein nieje avontuur begins.. geniet d'r van en ik wins dich alvast ein gooie reis en eine fijne tied in Litouwen. -
30 Januari 2012 - 19:47
Carein En Peter:
Heey Jennifer, wij wensen jou samen met Aniek een mooie tijd toe in Litouwen.
Maak er maar wat goeds van..
Groetjes en Toy Toy he..
-
03 Februari 2012 - 13:00
Mieke Peeters:
Hoi Jennifer,
Ik hoor net van Dennis dat je vertrokken bent naar Litouwen. Zag je net nog thuis op de oprit, maar had niet door dat je al meteen vertrok.
Dus bij deze: een goede reis en een fijne
tijd in Litouwen (Zambia was natuurlijk beter geweest; maar toch).
Groetjes,
Mieke, Herman, Maarten, Eline, Joost
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
