‘In een land hier ver vandaan vind ik…’
Door: Jennifer
Blijf op de hoogte en volg Jennifer
30 April 2011 | Zambia, Ndola
Rust. Ruimte. Vriendschap. Energie
De laatste weken waren door verschillende redenen hectisch. Als het paasweekend dan ook nadert, snak ik naar Mpongwe, waar we dat weekend heengaan. Ndola en haar mensen, na verloop van tijd vreten ze energie. De drukte, het lawaai, het eeuwige groeten. Op een gegeven moment heb ik daar genoeg van gehad en wil ik rust. En in Mpongwe, een land ver van Ndola vandaan, vind ik mijn rust.
Tijdens de busreis verandert het landschap. De stad maakt langzaam plaats voor het platteland. De huizen veranderen in hutjes, de auto in de benenwagen, het groen van de stad in een weids, groen landschap. Kinderen die met een zelfgemaakte bal op een stuk gras een potje voetbal spelen. Een lach verschijnt op mijn gezicht als ik deze verandering zie. Want, in het land ver van Ndola vandaan, vind ik ook de ruimte.
Die lach blijft, want als we de poort van het guesthouse binnenlopen, zie ik de jongerengroep van Mpongwe zitten. We hebben inmiddels met vele kennisgemaakt en met enkele zijn we bevriend geraakt. Ook maken we kennis met de vorige twee Belgische vrijwilligers, Simon en Sofie, die hier nu twee weken op vakantie zijn. Verder zijn er nieuwe Zweden gearriveerd, waar we dat weekend nog een hapje mee gaan eten. Samen met de Belgen en de jongerengroep gaan Aniek en ik op zaterdag naar Candlelight, de plaatselijke discotheek/kroeg. Scriviner en ik nemen het tijdens een potje pool op tegen Chipande en Aniek, en winnen natuurlijk glansrijk. Verder lachen, praten en dansen we met onze vrienden. Om 03.30 stap ik dan ook vol blijdschap mijn bed in. Het is een lange tijd geleden dat ik zo’n geweldig leuke avond heb gehad met vrienden. Ondanks dat ik in Ndola woon, ben ik blij dat in het land, ver van Ndola vandaan, ook vriendschappen zijn ontstaan.
Als we dan ook op de zondagavond mogen deelnemen aan het afscheidsdiner van Simon en Sofie, kijk ik langzaam terug op een geslaagd weekend. Afgelopen vrijdag wist ik niet hoe snel ik Ndola moest ontvluchtten, maar na dit drukke, maar leuke weekend, ben ik er klaar voor om terug te gaan. Het land, ver van Ndola vandaan, heeft mij nieuwe energie gegeven. Door de rust, ruimte en de vriendschappen. En die energie kan ik weer enkele weken in Ndola gaan besteden, voordat ik weer terugga naar het land, ver van Ndola vandaan.
En dan, na een lange terugreis verrijst het Olympisch stadion, dat de Chinezen aan het bouwen zijn. Thuis. Want ondanks haar drukte, is Ndola dat inmiddels, thuis.
Veel liefs,
Jennifer
PS. Komende zondag is het Labour Day (Dag van de Arbeid). Hier in Zambia een officiële feestdag. Wij hebben echter maandag vrij, want wat heb je aan een feestdag als die al op een vrije dag valt? Dus de Zambianen verplaatsen die dag gewoon, zodat ze maandag nog een extra dag vrij hebben. Moeten we in Nederland ook eens doen!
De laatste weken waren door verschillende redenen hectisch. Als het paasweekend dan ook nadert, snak ik naar Mpongwe, waar we dat weekend heengaan. Ndola en haar mensen, na verloop van tijd vreten ze energie. De drukte, het lawaai, het eeuwige groeten. Op een gegeven moment heb ik daar genoeg van gehad en wil ik rust. En in Mpongwe, een land ver van Ndola vandaan, vind ik mijn rust.
Tijdens de busreis verandert het landschap. De stad maakt langzaam plaats voor het platteland. De huizen veranderen in hutjes, de auto in de benenwagen, het groen van de stad in een weids, groen landschap. Kinderen die met een zelfgemaakte bal op een stuk gras een potje voetbal spelen. Een lach verschijnt op mijn gezicht als ik deze verandering zie. Want, in het land ver van Ndola vandaan, vind ik ook de ruimte.
Die lach blijft, want als we de poort van het guesthouse binnenlopen, zie ik de jongerengroep van Mpongwe zitten. We hebben inmiddels met vele kennisgemaakt en met enkele zijn we bevriend geraakt. Ook maken we kennis met de vorige twee Belgische vrijwilligers, Simon en Sofie, die hier nu twee weken op vakantie zijn. Verder zijn er nieuwe Zweden gearriveerd, waar we dat weekend nog een hapje mee gaan eten. Samen met de Belgen en de jongerengroep gaan Aniek en ik op zaterdag naar Candlelight, de plaatselijke discotheek/kroeg. Scriviner en ik nemen het tijdens een potje pool op tegen Chipande en Aniek, en winnen natuurlijk glansrijk. Verder lachen, praten en dansen we met onze vrienden. Om 03.30 stap ik dan ook vol blijdschap mijn bed in. Het is een lange tijd geleden dat ik zo’n geweldig leuke avond heb gehad met vrienden. Ondanks dat ik in Ndola woon, ben ik blij dat in het land, ver van Ndola vandaan, ook vriendschappen zijn ontstaan.
Als we dan ook op de zondagavond mogen deelnemen aan het afscheidsdiner van Simon en Sofie, kijk ik langzaam terug op een geslaagd weekend. Afgelopen vrijdag wist ik niet hoe snel ik Ndola moest ontvluchtten, maar na dit drukke, maar leuke weekend, ben ik er klaar voor om terug te gaan. Het land, ver van Ndola vandaan, heeft mij nieuwe energie gegeven. Door de rust, ruimte en de vriendschappen. En die energie kan ik weer enkele weken in Ndola gaan besteden, voordat ik weer terugga naar het land, ver van Ndola vandaan.
En dan, na een lange terugreis verrijst het Olympisch stadion, dat de Chinezen aan het bouwen zijn. Thuis. Want ondanks haar drukte, is Ndola dat inmiddels, thuis.
Veel liefs,
Jennifer
PS. Komende zondag is het Labour Day (Dag van de Arbeid). Hier in Zambia een officiële feestdag. Wij hebben echter maandag vrij, want wat heb je aan een feestdag als die al op een vrije dag valt? Dus de Zambianen verplaatsen die dag gewoon, zodat ze maandag nog een extra dag vrij hebben. Moeten we in Nederland ook eens doen!
-
30 April 2011 - 10:07
Ger:
Hoi Jen, met dat laatste ben ik het helemaal met je eens. Ook vandaag weer koninginnedag op zaterdag. Kunnen we dat maandag vieren? Groetjes Pap -
30 April 2011 - 12:27
Kell:
wat kinse toch sjoon sjrieve Jen!
geniet doa van alles, mer dat deis doe waal ;)
liefss xxx -
30 April 2011 - 16:18
Jolanda:
Mupke! :D
Auch ich bin t mit dich ins! Det motte ver hiej in NL auch invoeren jao ;) hihihi!!
Geniet nog he muppie!!
Dieke kus en een hele dieke knoevel veur dich!!! -
30 April 2011 - 17:20
Sanne:
Hey Jennifer,
Leuke verhalen schrijf je!
Fijn dat het je zo goed bevalt. Ik lees ze allemaal :-)
Heb je ondertussen ons kaartje al ontvangen? Ben benieuwd hoe lang dat duurt.
Een fijne tijd nog!
Gr uit de Korverstraat. -
04 Mei 2011 - 19:29
Saskia:
Ha Jen! Prachtig verhaal weer! Wij kunnen echt met je meeleven door hoe je schrijft. Intussen ben je 1 orgaantje minder rijk; hopelijk ga je je gauw weer beter voelen! We denken aan je! groetjes uit Kessel, Saskia & friends -
06 Mei 2011 - 17:35
Henk:
Hallo Jennifer,
Fijn dat het goed met je gaat :-) en niet alleen na dat weekend. Enjoy en geniet van de vriendschappen die je op doet "je bent een meisje van de wereld geworden". Nu je vader nog, die komt niet verder als de veiling en Baarlo :-):-). Jennifer, gaat je goed en pas vooral goed op jezelf.
Groetjes
Henk -
08 Mei 2011 - 19:14
TRUUS V:
HOI JEN GELUKKIG GAAT HET ALWEER WAT BETER MET JE NEEM VOORAL JE RUST EN LAAT JE VOORAL DOOR DE ZUSTER GOED VERWENNEN . GENIET VAN DE LAATSTE PAAR MAANDEN . GROETJES TRUUS DE MOEDER VAN DE ZUSTER -
09 Mei 2011 - 13:54
Marian Janssen:
Ha Jen,
Ik had je even door eigen drukte uit het oog verloren maar ben weer bij gelezen. Ik kan me heel goed voorstellen dat je gaat wennen aan het POko Poko tempo van de zambianen. We leven hier in Nederland ook in een gejaagd tempo. Als ik je verhalen lees denk ik soms dat dat je land zou kunnen worden! Maar, overal is natuurlijk wat. Zelfs ook daar geniet je weer van je korte vakanties op andere adressen en ben je even weg van de dagelikse drukte die zelfs daar al weer ontstaan is.
Lieve groeten van ons allen -
09 Mei 2011 - 18:29
Annelie Peters:
Ha Jennifer,
Vandaag pas de link van je pap gekregen ... Ik heb net al je verhalen gelezen. Nou meisje, je maakt wat mee! Een geweldige ervaring die je leven verrijkt!
De laatste ervaring, vandaag van je pap gehoord, had je natuurlijk liever niet meegemaakt, maar ook dat zal een onvergetelijke zijn. Maak maar veel foto's in het ziekenhuis. Ik hoop voor je dat je snel opknapt en weer een mooi verhaal schrijft.
Ik kijk er naar uit, groeten Annelie (weet je wel ex van je pap hahaha) -
10 Mei 2011 - 08:08
Ursula:
Hey Jennifer, hopelijk voel je je al wat beter en ik lees dat je een goede zuster naast je hebt!!!Neem je tijd om rustig op te knappen, en tja nu mag/moet jij je laten verzorgen, ik hoop dat je je in die rol kunt vinden. Heel veel beterschap knap goed op, en dan kun je hopelijk weer snel in de geniet stand.
beterschap ursula
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
