Dolen als een nomade door deze wereld
Door: Jennifer
Blijf op de hoogte en volg Jennifer
31 Maart 2012 | Litouwen, Vilnius
Wanneer het precies gebeurde, weet ik niet meer. Maar plots was het daar: de wereld. Opeens besloten mijn ouders tot een koerswijziging. Geen Oostenrijk of Duitsland, maar Hongarije, Denemarken, Frankrijk en Noorwegen. Een kort uitje met mam naar Londen en tussendoor nog een keer met school naar Praag.
Toen nam ik afscheid van het vakantie vieren met ons gezin en ging ik met toenmalige vriendjes, vrienden of met pap alleen. Zo bezocht ik in 2006 Amsterdam, maar ook Kroatië, een schitterend land met een heftige geschiedenis. Nogmaals Hongarije het jaar daarna. In 2008 kwam één van de hoogtepunten, op een moment dat mijn levensboek een zwarte bladzijde toevoegde. Nieuw-Zeeland, het land van lange witte wolk en waar familie woonachtig is. Eén maand lang mocht ik weg uit de situatie in Nederland die mij depressief had gemaakt. Eén maand lang samen met pap weg, familie bezoeken en een schitterend land ontdekken. Nieuw-Zeeland, het werd en is mijn tweede thuis.
Datzelfde jaar leerde ik de islam beter kennen door een bezoek aan de prachtige stad Istanbul. Magische moskeeën, betoverende marktjes, vriendelijke mensen, geweldig weer. Ondanks de drukte in de stad een plezierige omgeving en nog altijd mijn favoriete stad.
Qua steden volgden Dublin, Brussel, Rome en Berlijn. Vier Europese steden met elk hun eigen karakter. Het authentieke Rome tegenover het statige Brussel. Het kleine, gezellige Dublin tegenover het grote, alternatieve Berlijn. Allemaal leerden ze mij iets, allemaal gaven ze mij iets. Kennis, geluk, nieuwe inzichten, een heerlijke vakantie. Maar vooral het ervaren van andere landen, mensen en culturen zorgden ervoor dat ik een rijker persoon werd.
Slovenië kwam in 2010. De Triglav werd beklommen en ik keek uit op bergtoppen van Oostenrijk en Italië. Wonderbaarlijk en vredig tegelijk.
In 2011 kwam dan mijn levenswens uit, ik ging naar Zambia, liggend in het continent waar ik altijd van droomde. Een gouden pagina in mijn levensboek, met een dikke zwarte rand. De mooiste tijd uit mijn leven en tegelijkertijd de meest verdrietige tijd uit mijn jonge leven. Diegene waar ik drie reizen mee had gedeeld en die mij overal ter wereld zou komen opzoeken, verdween plots uit mijn leven.
Maar ik ging verder. En zo naderde ik februari 2012, waarin ik vertrok naar Litouwen. Een andere cultuur, met een andere mentaliteit en andere mensen. De eerste plek in deze wereld waar ik niet kan aarden. Waar het te anders is dan de persoon die ik ben. Het land en de stad maken, helaas, totaal geen indruk op mij. Een uitstapje naar Griekenland voor één week is dan ook een vlucht uit dit land.
Op 19 mei landt mijn vliegtuig in Eindhoven en ben ik voor twee maanden op vakantie in Nederland. Ik hoop in de tussentijd nog mijn nichtje te bezoeken in Frankrijk en eventueel een uitstapje naar Barcelona te maken. Of op de terugweg stoppen in Parijs, waar ik veertien jaar geleden al eens was?
Dan is het zover. Terug naar huis. Op zaterdag 30 maart kreeg ik de bevestiging dat ik vrijwilligerswerk mag gaan doen in Zambia voor minimaal drie maanden. Het beste nieuws dat ik in maanden heb gekregen.
En dan? Dan hoop ik een baan te vinden in Zambia en definitief te kunnen emigreren. Of het mijn eindbestemming is? Daar weet ik geen antwoord op te vinden. Ik hoop ooit nog een keer terug te keren naar mijn tweede thuisland, Nieuw-Zeeland. Misschien Australië, Zuid-Amerika of Azië? We zullen zien. Reizen zit in mijn bloed en Afrika heeft ook nog 53 andere, prachtige landen.
Laten we het leven vooral niet teveel plannen en laten we vooral doen wat we willen. En zoals veel mensen al van mij weten, en ik kan het niet vaak genoeg zeggen: ‘Dromen zijn er niet alleen om gedroomd te worden.’
Liefs vanuit Litouwen,
Jennifer
PS. In juli vertrek ik wederom naar Zambia en natuurlijk ga ik niet zonder lege handen. De mensen daar gaan boven mijzelf, dus ik wil zoveel mogelijk spullen meenemen. Denk aan verband, pleisters, desinfecteerde handschoenen, spuiten, maar ook ballonnen, pennen, stiften en kleurpotloden. Alles mag gedropt worden op: Korverstraat 21 in Baarlo!
PS2: Ik hoop dit weekend nog nieuwe foto's te plaatsen:
Foto’s voor de niet-Facebookers: https://picasaweb.google.com/103848838878531685551/Litouwen2012?authkey=Gv1sRgCNK3qbu1r4iUkgE
Foto's voor de Facebookers:
https://www.facebook.com/media/set/?set=a.343172412389976.78756.100000916606486&type=1
Toen nam ik afscheid van het vakantie vieren met ons gezin en ging ik met toenmalige vriendjes, vrienden of met pap alleen. Zo bezocht ik in 2006 Amsterdam, maar ook Kroatië, een schitterend land met een heftige geschiedenis. Nogmaals Hongarije het jaar daarna. In 2008 kwam één van de hoogtepunten, op een moment dat mijn levensboek een zwarte bladzijde toevoegde. Nieuw-Zeeland, het land van lange witte wolk en waar familie woonachtig is. Eén maand lang mocht ik weg uit de situatie in Nederland die mij depressief had gemaakt. Eén maand lang samen met pap weg, familie bezoeken en een schitterend land ontdekken. Nieuw-Zeeland, het werd en is mijn tweede thuis.
Datzelfde jaar leerde ik de islam beter kennen door een bezoek aan de prachtige stad Istanbul. Magische moskeeën, betoverende marktjes, vriendelijke mensen, geweldig weer. Ondanks de drukte in de stad een plezierige omgeving en nog altijd mijn favoriete stad.
Qua steden volgden Dublin, Brussel, Rome en Berlijn. Vier Europese steden met elk hun eigen karakter. Het authentieke Rome tegenover het statige Brussel. Het kleine, gezellige Dublin tegenover het grote, alternatieve Berlijn. Allemaal leerden ze mij iets, allemaal gaven ze mij iets. Kennis, geluk, nieuwe inzichten, een heerlijke vakantie. Maar vooral het ervaren van andere landen, mensen en culturen zorgden ervoor dat ik een rijker persoon werd.
Slovenië kwam in 2010. De Triglav werd beklommen en ik keek uit op bergtoppen van Oostenrijk en Italië. Wonderbaarlijk en vredig tegelijk.
In 2011 kwam dan mijn levenswens uit, ik ging naar Zambia, liggend in het continent waar ik altijd van droomde. Een gouden pagina in mijn levensboek, met een dikke zwarte rand. De mooiste tijd uit mijn leven en tegelijkertijd de meest verdrietige tijd uit mijn jonge leven. Diegene waar ik drie reizen mee had gedeeld en die mij overal ter wereld zou komen opzoeken, verdween plots uit mijn leven.
Maar ik ging verder. En zo naderde ik februari 2012, waarin ik vertrok naar Litouwen. Een andere cultuur, met een andere mentaliteit en andere mensen. De eerste plek in deze wereld waar ik niet kan aarden. Waar het te anders is dan de persoon die ik ben. Het land en de stad maken, helaas, totaal geen indruk op mij. Een uitstapje naar Griekenland voor één week is dan ook een vlucht uit dit land.
Op 19 mei landt mijn vliegtuig in Eindhoven en ben ik voor twee maanden op vakantie in Nederland. Ik hoop in de tussentijd nog mijn nichtje te bezoeken in Frankrijk en eventueel een uitstapje naar Barcelona te maken. Of op de terugweg stoppen in Parijs, waar ik veertien jaar geleden al eens was?
Dan is het zover. Terug naar huis. Op zaterdag 30 maart kreeg ik de bevestiging dat ik vrijwilligerswerk mag gaan doen in Zambia voor minimaal drie maanden. Het beste nieuws dat ik in maanden heb gekregen.
En dan? Dan hoop ik een baan te vinden in Zambia en definitief te kunnen emigreren. Of het mijn eindbestemming is? Daar weet ik geen antwoord op te vinden. Ik hoop ooit nog een keer terug te keren naar mijn tweede thuisland, Nieuw-Zeeland. Misschien Australië, Zuid-Amerika of Azië? We zullen zien. Reizen zit in mijn bloed en Afrika heeft ook nog 53 andere, prachtige landen.
Laten we het leven vooral niet teveel plannen en laten we vooral doen wat we willen. En zoals veel mensen al van mij weten, en ik kan het niet vaak genoeg zeggen: ‘Dromen zijn er niet alleen om gedroomd te worden.’
Liefs vanuit Litouwen,
Jennifer
PS. In juli vertrek ik wederom naar Zambia en natuurlijk ga ik niet zonder lege handen. De mensen daar gaan boven mijzelf, dus ik wil zoveel mogelijk spullen meenemen. Denk aan verband, pleisters, desinfecteerde handschoenen, spuiten, maar ook ballonnen, pennen, stiften en kleurpotloden. Alles mag gedropt worden op: Korverstraat 21 in Baarlo!
PS2: Ik hoop dit weekend nog nieuwe foto's te plaatsen:
Foto’s voor de niet-Facebookers: https://picasaweb.google.com/103848838878531685551/Litouwen2012?authkey=Gv1sRgCNK3qbu1r4iUkgE
Foto's voor de Facebookers:
https://www.facebook.com/media/set/?set=a.343172412389976.78756.100000916606486&type=1
-
31 Maart 2012 - 18:21
Dennis:
Jenner :)
Ben wel benieuwd naar nieuwe foto's.. -
31 Maart 2012 - 18:34
Monique Vlieks:
Jennifer, wat heb ik een respect voor jou! Je bent echt een kanjer! Je leeft je dromen, je gaat ervoor en ondanks de nodige tegenslagen en ontzettend verdrietige omstandigheden, blijf jij ontzettend sterk en zet je door! Ik ken je dan niet heel erg goed, maar volg je op de voet en lees met ontzettend veel plezier je verhalen, je kunt het zo mooi opschrijven allemaal. Misschien nog ooit een boek????
Ik weet zeker dat jouw vader zo ontzettend trots is op jou, en ook al kan hij je niet echt bezoeken in de landen waar je allemaal bent, maar ik weet zeker dat hij overal bij je is en naar je kijkt en over je waakt!!!! -
31 Maart 2012 - 18:49
Jolanda:
Mooi gesjreven mup! Reizen zit echt in dien blood, en det zulse altied blieve doon! Der zeen nog genog landen ter wereld om te ontdekken, mer sommige landen zeen zo speciaal, desse der heel gear hear truuk wils! :D
x Jo -
31 Maart 2012 - 19:49
Manon:
wat monique schrijft dacht ik. een topper ben je en blijf je xxx manon -
01 April 2012 - 10:11
Tiny En Thijs:
hier kan ik toch niks aan toe voegen .
als er een weet wat het in houd wat het is ben jij het toch ! Dromen zijn er NIET ALLEEN om gedroomd te worden. he Jen Gr T en T -
01 April 2012 - 11:20
Marian Janssen:
Ha Jennifer, Dromen zijn er inderdaad niet allen om gedroomd te worden. Helemaal mee eens.Ik vind het super dat je vrijwilligerswerk kunt gaan doen en dat je volgende droom ook niet alleen gedroomd gaat worden. Super meid. -
02 April 2012 - 08:50
Iris Duba:
Lieve Jenn,
Wat een mooi verhaal. Ik weet zeker dat dit reizen bij je erin blijft zitten meis! Ik vind het onwijs leuk voor je dat je terug gaat naar Zambia! In de tussentijd nog naar Barcelona, laat ik daar nu ook zijn van 3 t/m 8 juni :) Wie weet hihi.
Liefs, x -
03 April 2012 - 11:49
Truus:
jen een mooi verhaal.reizen zit in je bloed dat gaat niet over goed voor jou.blijf dromen en pluk de zon en geniet waar je ook bent. schrijf wel steeds je verhalen met foto's zo kunnen we je volgen .groetjes truus. -
09 April 2012 - 19:59
Peter En Carien:
Heey Jenn, hier een berichtje van ons..We hoorden al van mam dat Litouwen niet jou land is.Het zal wel zwaar zijn voor je,.maar ik weet zeker dat jij hier alweer sterker uitkomt meid Pap zou supertrots op je zijn. Fijn dat hij zo dicht bij je is he..Geniet dadelijk maar lekker van jullie vakantie in Greece en laadt de accu maar goed op..Het ga je goed meid..ps heb de halve marathon gerend met de Venloop, was n beetje te warm, maar ging verder wel ok. Lieve groetjes fam Rutten -
13 April 2012 - 12:09
Sanne S:
Heej Jennifer, Fijne vakantie alvast en geniet maar ff van det waerke :)
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
