Tongariro & Urewera National Park
Door: Jennifer
Blijf op de hoogte en volg Jennifer
01 Februari 2008 | Nieuw Zeeland, Whangamata
Hallo allemaal,
Ook nu weer voor enkele dagen een verhaal. Dit omdat we eerst tussen de vulkanen en de dagen erna in één van de velen dichtbegroeide bossen hebben gezeten. Dus we hebben enkele dagen geen contact gehad met de rest van de buitenwereld omdat ook de mobiele telefoons niet werkten. De enige mensen die we tegenkwamen waren de mensen die op dezelfde camping zaten.
Maandag 28-01
Vandaag rijden we via The Forgotten Highway naar het Tongariro National Park. ‘De vergeten snelweg’ blijkt inderdaad erg vergeten te zijn. Nadat we enkele kilometers van Stratford af zijn, zien we lange tijd geen enkele andere auto’s meer. De weg is erg bochtig en ook al mogen we 100 rijden, daar zullen we bijna de gehele weg niet aankomen. Zestig is toch wel het maximum.
We komen bijvoorbeeld langs de hoogste waterval van Nieuw-Zeeland, die ook onder de enorme temperaturen van de laatste weken heeft geleden. Er komt veel minder water uit als normaal, dus dat is wel wat minder.
Ook zien we langs de kant van de weg een omheining staan met daarop gedroogde varkenshuiden. Apart om te zien, maar het stinkt enorm! Echt een vieze, niet smakelijke, doordringende lucht!
Ooit lagen er langs The Forgotten Highway complete dorpen, maar daar is niets van over. Zo zien we een dorp waar ooit 1200 mensen in woonden, nu staan er nog maar twee huizen.
En dan opeens zijn we in een ander land belandt. The Republic of Whangamomona zien we op het bord staan. Hier woonden ooit 300 mensen, maar daar zijn er nog maar 30 van over. Ze hebben een eigen paspoort, dus eigenlijk is het een beetje een ander land. En Jennifer heeft zich een paspoort gekocht en is dus nu naast Nederlander ook Whangamomonaan.
De winkels en dergelijke in de gelijknamige hoofdstad zijn al vele jaren dicht. Sommige zelfs al meer dan 40 jaar. Er ligt wel nog een hotel dat open is en ook als restaurant dient. Blijkbaar trekken ze toch nog genoeg mensen om open te blijven.
Na lang rijden over de slingerende weg belanden we in uiteindelijk in de buurt van Whakapapa Village. Dit ligt onder aan de vulkanen Tongariro, Ruapehu en Ngauruhoe. We zoeken ons een cabin en besluiten op tijd naar bed te gaan, aangezien we de dag erna de Tongariro Crossing willen gaan lopen.
Dinsdag 29-01
WOW! Onbeschrijfelijk mooi was het vandaag! De Tongariro Crossing is een aanrader voor iedereen die naar Nieuw-Zeeland gaat. Het zou een verplichting moeten zijn. Heel mooi, indrukwekkend en onbeschrijfelijk. Nu weten ook wij waarom het wel de mooiste eendaagse wandeling van de wereld wordt genoemd.
Veel kunnen we er eigenlijk niet over schrijven, je moet het zelf meemaken. Het is voor ons beiden de mooiste wandeling die we tot nu toe hebben gemaakt. Er zitten enkele zwaardere en steilere stukken bij, maar als we boven zijn weten we waar het zweten voor nodig was. Na een lange klim belanden we bij de Red Crater. Een enorme krater die zoals zijn naam al zegt, rood is. Immens om te zien en erg mooi. Iets verderop komen we bij de Emerald Lakes terecht. Dit zijn groen, blauwe meren. Later zullen we nog een meer tegenkomen dat naar de naam Blue Lake luistert. Heel apart om allemaal te zien wat je zoal op een vulkaan kunt tegenkomen. Tongariro, Ruapehu en Ngauruhoe zijn eigenlijk niet te beschrijven. Ook vanaf onze cabin zien ze er ontzettend mooi uit.
Ngauruhoe is de bekendste, want dit is dé Mount Doom uit de Lord of the Rings films. Hij is ook bijna helemaal symmetrisch.
Ruapehu is de enige berg waar op het moment nog sneeuw ligt en hier wordt in de winter erg veel op geskied.
Over Tongariro is een legende. Hij zou samen met nog drie andere mannelijke vulkanen om de vrouwelijke Piranga hebben gevochten. Tongariro won uiteindelijk en de andere vulkanen hebben zich over het land verspreid, waaronder de vulkaan Taranaki die we al eerder hebben bezocht.
Woensdag 30-01
Op woensdag zijn we richting Te Urewera National Park gereden. In Taupo nemen we voorlopig afscheid van Pia, Sjaak en Michelle, want zij vertrekken weer richting huis. De hele dag hebben we in de auto doorgebracht en rond zes uur arriveerden we in Waikeromoana, dat aan het gelijknamige meer ligt. Hiervoor moesten we eerst een gravelweg van ongeveer 30 kilometer afleggen. Deze weg is ook nog eens een State Highway, maar is nooit een verharde weg geworden.
Donderdag 31-01
De twee dagen die we aan Lake Waikeromoana doorbrengen, slapen we in een tent. De camping is er echt een voor water(sport)liefhebbers. We zijn wat later opgestaan dan normaal, hebben rustig ontbeten en besloten eens een wandeling te maken door het National Park. De Ngamoko Track is vandaag de gelukkige die door ons wordt belopen. Een pittige wandeling! Veel klimmen en klauteren naar boven en daar viel het uitzicht toch wat tegen. Het was te bebost om wat te zien. Maar de wandeling zelf was erg mooi, je kon echt zien dat er aan dit bos niets is gedaan.
Aan het begin van de wandeling, na ongeveer een half uur, kwamen we een erg grote en dikke boom tegen. Erg dik en ook erg groot! Het is een Rata boom, die een leeftijd heeft die geschat wordt tussen de 800 en 1000 jaar oud. Een omtrek van 13 meter zorgt ervoor dat je de boom niet kunt missen. Erg mooi om een zo’n grote woudreus te zien.
Onderweg zijn we ook nog eens Jennifers mobiele telefoon kwijtgeraakt. Omdat het ’s morgens nog wat frisjes was, besloot ze de lange broek aan te trekken, met daaronder een korte broek. Deze werd tijdens de wandeling uitgetrokken en een uur later kwamen we erachter dat de telefoon spoorloos was. Teruggelopen, niks gevonden. Toch maar op weg naar de top en nog eens goed gekeken. Weer niks. Omdat de terugweg hetzelfde was, besloten nog maar eens goed te kijken. Een kans van één uit een miljoen dat je de telefoon terugvindt in een heel dichtbegroeid woud, maar deze keer waren we toch de gelukkigen en vonden we de telefoon terug. Dus ook Jennifer is en blijft gewoon bereikbaar (als ze tenminste niet tussen de vulkanen of in de jungles rondzwerft).
Foto's: jenniferpeeters.mijnalbums.nl
Bedankt voor al jullie leuke reacties en tot de volgende keer!
Groetjes,
Jennifer & Ger
Ook nu weer voor enkele dagen een verhaal. Dit omdat we eerst tussen de vulkanen en de dagen erna in één van de velen dichtbegroeide bossen hebben gezeten. Dus we hebben enkele dagen geen contact gehad met de rest van de buitenwereld omdat ook de mobiele telefoons niet werkten. De enige mensen die we tegenkwamen waren de mensen die op dezelfde camping zaten.
Maandag 28-01
Vandaag rijden we via The Forgotten Highway naar het Tongariro National Park. ‘De vergeten snelweg’ blijkt inderdaad erg vergeten te zijn. Nadat we enkele kilometers van Stratford af zijn, zien we lange tijd geen enkele andere auto’s meer. De weg is erg bochtig en ook al mogen we 100 rijden, daar zullen we bijna de gehele weg niet aankomen. Zestig is toch wel het maximum.
We komen bijvoorbeeld langs de hoogste waterval van Nieuw-Zeeland, die ook onder de enorme temperaturen van de laatste weken heeft geleden. Er komt veel minder water uit als normaal, dus dat is wel wat minder.
Ook zien we langs de kant van de weg een omheining staan met daarop gedroogde varkenshuiden. Apart om te zien, maar het stinkt enorm! Echt een vieze, niet smakelijke, doordringende lucht!
Ooit lagen er langs The Forgotten Highway complete dorpen, maar daar is niets van over. Zo zien we een dorp waar ooit 1200 mensen in woonden, nu staan er nog maar twee huizen.
En dan opeens zijn we in een ander land belandt. The Republic of Whangamomona zien we op het bord staan. Hier woonden ooit 300 mensen, maar daar zijn er nog maar 30 van over. Ze hebben een eigen paspoort, dus eigenlijk is het een beetje een ander land. En Jennifer heeft zich een paspoort gekocht en is dus nu naast Nederlander ook Whangamomonaan.
De winkels en dergelijke in de gelijknamige hoofdstad zijn al vele jaren dicht. Sommige zelfs al meer dan 40 jaar. Er ligt wel nog een hotel dat open is en ook als restaurant dient. Blijkbaar trekken ze toch nog genoeg mensen om open te blijven.
Na lang rijden over de slingerende weg belanden we in uiteindelijk in de buurt van Whakapapa Village. Dit ligt onder aan de vulkanen Tongariro, Ruapehu en Ngauruhoe. We zoeken ons een cabin en besluiten op tijd naar bed te gaan, aangezien we de dag erna de Tongariro Crossing willen gaan lopen.
Dinsdag 29-01
WOW! Onbeschrijfelijk mooi was het vandaag! De Tongariro Crossing is een aanrader voor iedereen die naar Nieuw-Zeeland gaat. Het zou een verplichting moeten zijn. Heel mooi, indrukwekkend en onbeschrijfelijk. Nu weten ook wij waarom het wel de mooiste eendaagse wandeling van de wereld wordt genoemd.
Veel kunnen we er eigenlijk niet over schrijven, je moet het zelf meemaken. Het is voor ons beiden de mooiste wandeling die we tot nu toe hebben gemaakt. Er zitten enkele zwaardere en steilere stukken bij, maar als we boven zijn weten we waar het zweten voor nodig was. Na een lange klim belanden we bij de Red Crater. Een enorme krater die zoals zijn naam al zegt, rood is. Immens om te zien en erg mooi. Iets verderop komen we bij de Emerald Lakes terecht. Dit zijn groen, blauwe meren. Later zullen we nog een meer tegenkomen dat naar de naam Blue Lake luistert. Heel apart om allemaal te zien wat je zoal op een vulkaan kunt tegenkomen. Tongariro, Ruapehu en Ngauruhoe zijn eigenlijk niet te beschrijven. Ook vanaf onze cabin zien ze er ontzettend mooi uit.
Ngauruhoe is de bekendste, want dit is dé Mount Doom uit de Lord of the Rings films. Hij is ook bijna helemaal symmetrisch.
Ruapehu is de enige berg waar op het moment nog sneeuw ligt en hier wordt in de winter erg veel op geskied.
Over Tongariro is een legende. Hij zou samen met nog drie andere mannelijke vulkanen om de vrouwelijke Piranga hebben gevochten. Tongariro won uiteindelijk en de andere vulkanen hebben zich over het land verspreid, waaronder de vulkaan Taranaki die we al eerder hebben bezocht.
Woensdag 30-01
Op woensdag zijn we richting Te Urewera National Park gereden. In Taupo nemen we voorlopig afscheid van Pia, Sjaak en Michelle, want zij vertrekken weer richting huis. De hele dag hebben we in de auto doorgebracht en rond zes uur arriveerden we in Waikeromoana, dat aan het gelijknamige meer ligt. Hiervoor moesten we eerst een gravelweg van ongeveer 30 kilometer afleggen. Deze weg is ook nog eens een State Highway, maar is nooit een verharde weg geworden.
Donderdag 31-01
De twee dagen die we aan Lake Waikeromoana doorbrengen, slapen we in een tent. De camping is er echt een voor water(sport)liefhebbers. We zijn wat later opgestaan dan normaal, hebben rustig ontbeten en besloten eens een wandeling te maken door het National Park. De Ngamoko Track is vandaag de gelukkige die door ons wordt belopen. Een pittige wandeling! Veel klimmen en klauteren naar boven en daar viel het uitzicht toch wat tegen. Het was te bebost om wat te zien. Maar de wandeling zelf was erg mooi, je kon echt zien dat er aan dit bos niets is gedaan.
Aan het begin van de wandeling, na ongeveer een half uur, kwamen we een erg grote en dikke boom tegen. Erg dik en ook erg groot! Het is een Rata boom, die een leeftijd heeft die geschat wordt tussen de 800 en 1000 jaar oud. Een omtrek van 13 meter zorgt ervoor dat je de boom niet kunt missen. Erg mooi om een zo’n grote woudreus te zien.
Onderweg zijn we ook nog eens Jennifers mobiele telefoon kwijtgeraakt. Omdat het ’s morgens nog wat frisjes was, besloot ze de lange broek aan te trekken, met daaronder een korte broek. Deze werd tijdens de wandeling uitgetrokken en een uur later kwamen we erachter dat de telefoon spoorloos was. Teruggelopen, niks gevonden. Toch maar op weg naar de top en nog eens goed gekeken. Weer niks. Omdat de terugweg hetzelfde was, besloten nog maar eens goed te kijken. Een kans van één uit een miljoen dat je de telefoon terugvindt in een heel dichtbegroeid woud, maar deze keer waren we toch de gelukkigen en vonden we de telefoon terug. Dus ook Jennifer is en blijft gewoon bereikbaar (als ze tenminste niet tussen de vulkanen of in de jungles rondzwerft).
Foto's: jenniferpeeters.mijnalbums.nl
Bedankt voor al jullie leuke reacties en tot de volgende keer!
Groetjes,
Jennifer & Ger
-
01 Februari 2008 - 06:52
Pia:
Ger, TWEE nachten in de tent!!!! Bijna volleerd.
Kan helaas de foto's niet zien, heb alleen de eerste gevonden op de 'mijn album' site.
www.jenniferpeeters.mijnalbum.nl kan mijn computer niet vinden.
Veel plezier nog, Pia. -
01 Februari 2008 - 07:29
Kimmie:
Hey meid!
Super man.. gaaf..
Mooie verhalen, zou bijna zelf richting die kant willen gaan haha...
Ga vandaag carnaval vieren!
Nog veel plezier..
X Kimmie -
01 Februari 2008 - 09:23
Dennis:
WOW! Ziet er goed uit! Maja, pap twee nachten in een tent? Wordt een echte kampeerder!
Maargoed, leuk stukje en erg mooie foto's. Ben al benieuwd naar de volgende keer! -
01 Februari 2008 - 09:23
Marijke :
Hee meid!
Klinkt alsof je het geweldig naar je zin hebt. Je foto's zijn echt prachtig! Krijg nu ook zin om eens naar Nieuw Zeeland te gaan :) Ik hoop dat deze ervaring je helpt met jezelf te vinden. Veel plezier en succes ;)
Dikke kus, Marijke -
01 Februari 2008 - 09:59
Pettry & Henk:
Hoi Jennifer & Ger,
De helft van jullie reis zit erop maar als wij de verslagen lezen is het alsof jullie al 3 maanden onderweg zijn.
Foto's en de verslagen zijn helder en duidelijk, het is net alsof wij bij ons achterom in de tuin zitten hahahahaha.
Trouwens Ger, eet je ook wel goed of ben je aan het Sonja Bakkeren???. Trouwens wil jou wel eens uit die tent zien kruipen met dat prettig lichaam van je.
VVV is momenteel even niets,gaat niet goed.
Mazzeltjes
-
01 Februari 2008 - 15:38
Veronique En Richard:
Hallo zyne koninglijke hoogheid! Of wordt je dat niet als je 'n paspoort koopt op Whamgamomona.Dit is wel echt apart ja.Maar nog veel plezier daar aan de onderkant.
Groetjes vanaf de andere kant.
OOOOOJAAAA AAAAAAAAALLLLLLLLLAAAAAAAAFFFFFFFF
veronique en richard -
01 Februari 2008 - 19:30
Ri:
Super meid, veural de fotos.. Zuut dr echt mooi oet!
xxx -
01 Februari 2008 - 23:05
Jolandaa:
wow! wat een foto's! ich kin good geluive desse doa der nog meer van kins geniete! zuut waal 1000x mooier oet in t echt den oppe foto's volgens mich, mer die fot's zeen echt al top!
xxx -
04 Februari 2008 - 09:00
Theo En Henk:
Hallo hier een bericht van af de ZON.
Leuke foto's en verhalen.
Had nog niets van jou gehoord Ger,heb dit nu via henk gezien en gelezen.
Jullie zullen volgens ons wel behoorlijk van deze reis genieten denken wij.
Groeten:Henk en Theo
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
