Een kleine wereldstad aan de machtige Mekong
Door: Jennifer Peeters
Blijf op de hoogte en volg Jennifer
29 November 2013 | Laos, Vientiane
In mijn vorige verhaal gaf ik aan dat ik eerder na Laos ging en dit heb ik ook gedaan. Met de bus ging ik naar de grensplaats Chiang Khong en ik kon gelijk de oversteek maken naar Laos. Dit deed ik samen met een Kroaat waar ik uiteindelijk twee dagen mee optrok. Aangekomen in Huay Xai zochten we een slaapplek. Ik denk dat ik hier wel de duurste (5,50 euro) en grootste kamer heb ik gehad.
De slowboat vertrok de volgende morgen dik anderhalf uur later. Na twee dagen op deze boot te hebben gezeten, met een overnachting in Pak Beng, was ik blij dat ik in Luang Prabang was aangekomen. Maar ik had de trip niet willen missen. Genoeg mensen om even mee te kletsen en de prachtige omgeving speelde zeker ook een rol. Geweldig, al dat groen, de bergen en dan zelf in een boot op de Mekong.
Uiteindelijk was daar Luang Prabang. De voormalige hoofdstad van Laos straalt rust uit, maar is zich ook bewust van het toerisme. Omdat de stad op de UNESCO Werelderfgoedlijst staat, mogen er geen bussen en trucks in de binnenstad komen. Ook auto’s laten zich weinig zien, de meeste mensen komen met de fiets, scooter of lopend. De stad is gelegen langs de machtige Mekong rivier en tussen enkele heuvels. Luang Prabang is rustig en levendig tegelijk, heeft genoeg plekjes om te eten en door het toerisme zijn er vaak veel verschillende nationaliteiten in de stad te vinden. Ik liep echter ook buiten de gebaande paden en zag grote villa’s tegenover krotten, armoede tegenover rijkdom, het communism tegenover het kapitalisme. Wat dat betreft, heeft het alles wat een wereldstad moet hebben, maar dan in het klein. Zelden heb ik mij zo snel thuis gevoeld in een stad en ik heb dan ook drie dagen genoten van mijn verblijf. Het was dan ook jammer om verder te gaan, maar als Luang Prabang de voorbode is voor wat de rest van Laos mij gaat brengen, dan ga ik nog een geweldige tijd krijgen.
Ik vertrok naar Vientiane, de huidige hoofdstad van Laos. Naast mij in de bus zat Thom uit Nieuw-Zeeland. We hadden samen op de slowboat gezeten en ook in Luang Prabang sliepen we in hetzelfde hostel, tegenover elkaar zelfs. ‘ We travelled together, without travelling together’, zoals hij het beschreef. In de bus konden we eindelijk een praatje maken en daar kwam ik er achter dat we erg veel op elkaar liken qua levenswijze, manier van denken en doen. De dag erna zeiden we gedag, aangezien we nu in een ander hostel sliepen. Maar ook Vientiane is niet heel groot en de dag erna stoorde ik hem tjidens zijn lunch. We besloten om samen het nationale museum te bezoeken en kwamen op die manier nog meer te weten over de geschiedenis van Laos. Ik krijg het idee dat het land te weinig aandacht heeft gekregen gedurende zijn oorlogen als je het bijvoorbeeld vergelijkt met buurman Vietnam. Ik vind het dan ook mooi om te zien hoe het land zich aan het herstellen is en veel dingen aan het verbeteren is, zonder zichzelf te vergeten. Fietsende door de stad zag ik nieuwe en oude gebouwen, geschiedenis en de toekomst naast elkaar. Vele nationaliteiten en iedereen probeert zijn plek te krijgen in de stad en het land. Mooi, heel mooi om te zien.
Vientiane heb ik er op zitten, morgen gaat mijn reis verder. De stad was prima, maar lang niet zo mooi of geweldige als Luang Prabang. Ik heb er over nagedacht om eerst naar Tha Khaek in centraal Laos te gaan, maar omdat ik in het zuiden nog diverse plekken wil bezoeken, zijn mijn gedachten veranderd en vervolg ik mijn reis naar Pakse. Van daar uit ga ik dan meer richting de grens van Vietnam en verwacht ik bar weinig andere reizigers tegen te komen. En wat internet betreft, gaat dit denk ik hetzelfde zijn.
Ik verwacht rond 10 december naar Cambodja te vertrekken, maar ik hoop voor die tijd jullie nog een laatste verhaal uit het mooie Laos te kunnen geven. Maar ik beloof niks, want och, hier veranderen mijn plannen bij de dag...en soms bij het uur.
Liefs,
Jennifer
De slowboat vertrok de volgende morgen dik anderhalf uur later. Na twee dagen op deze boot te hebben gezeten, met een overnachting in Pak Beng, was ik blij dat ik in Luang Prabang was aangekomen. Maar ik had de trip niet willen missen. Genoeg mensen om even mee te kletsen en de prachtige omgeving speelde zeker ook een rol. Geweldig, al dat groen, de bergen en dan zelf in een boot op de Mekong.
Uiteindelijk was daar Luang Prabang. De voormalige hoofdstad van Laos straalt rust uit, maar is zich ook bewust van het toerisme. Omdat de stad op de UNESCO Werelderfgoedlijst staat, mogen er geen bussen en trucks in de binnenstad komen. Ook auto’s laten zich weinig zien, de meeste mensen komen met de fiets, scooter of lopend. De stad is gelegen langs de machtige Mekong rivier en tussen enkele heuvels. Luang Prabang is rustig en levendig tegelijk, heeft genoeg plekjes om te eten en door het toerisme zijn er vaak veel verschillende nationaliteiten in de stad te vinden. Ik liep echter ook buiten de gebaande paden en zag grote villa’s tegenover krotten, armoede tegenover rijkdom, het communism tegenover het kapitalisme. Wat dat betreft, heeft het alles wat een wereldstad moet hebben, maar dan in het klein. Zelden heb ik mij zo snel thuis gevoeld in een stad en ik heb dan ook drie dagen genoten van mijn verblijf. Het was dan ook jammer om verder te gaan, maar als Luang Prabang de voorbode is voor wat de rest van Laos mij gaat brengen, dan ga ik nog een geweldige tijd krijgen.
Ik vertrok naar Vientiane, de huidige hoofdstad van Laos. Naast mij in de bus zat Thom uit Nieuw-Zeeland. We hadden samen op de slowboat gezeten en ook in Luang Prabang sliepen we in hetzelfde hostel, tegenover elkaar zelfs. ‘ We travelled together, without travelling together’, zoals hij het beschreef. In de bus konden we eindelijk een praatje maken en daar kwam ik er achter dat we erg veel op elkaar liken qua levenswijze, manier van denken en doen. De dag erna zeiden we gedag, aangezien we nu in een ander hostel sliepen. Maar ook Vientiane is niet heel groot en de dag erna stoorde ik hem tjidens zijn lunch. We besloten om samen het nationale museum te bezoeken en kwamen op die manier nog meer te weten over de geschiedenis van Laos. Ik krijg het idee dat het land te weinig aandacht heeft gekregen gedurende zijn oorlogen als je het bijvoorbeeld vergelijkt met buurman Vietnam. Ik vind het dan ook mooi om te zien hoe het land zich aan het herstellen is en veel dingen aan het verbeteren is, zonder zichzelf te vergeten. Fietsende door de stad zag ik nieuwe en oude gebouwen, geschiedenis en de toekomst naast elkaar. Vele nationaliteiten en iedereen probeert zijn plek te krijgen in de stad en het land. Mooi, heel mooi om te zien.
Vientiane heb ik er op zitten, morgen gaat mijn reis verder. De stad was prima, maar lang niet zo mooi of geweldige als Luang Prabang. Ik heb er over nagedacht om eerst naar Tha Khaek in centraal Laos te gaan, maar omdat ik in het zuiden nog diverse plekken wil bezoeken, zijn mijn gedachten veranderd en vervolg ik mijn reis naar Pakse. Van daar uit ga ik dan meer richting de grens van Vietnam en verwacht ik bar weinig andere reizigers tegen te komen. En wat internet betreft, gaat dit denk ik hetzelfde zijn.
Ik verwacht rond 10 december naar Cambodja te vertrekken, maar ik hoop voor die tijd jullie nog een laatste verhaal uit het mooie Laos te kunnen geven. Maar ik beloof niks, want och, hier veranderen mijn plannen bij de dag...en soms bij het uur.
Liefs,
Jennifer
-
29 November 2013 - 15:55
Evelien:
Nice, Jennifer! Pas wel goed op jezelf he! Veel mooie verhalen verzamelen en avonturen beleven!
Top!
groetjes Evelien -
29 November 2013 - 18:05
Aniek:
Hoi tuup,
Fijn om get te heure en veural om te leaze dat se t in Laos waal noa diene zin hubs. Zo wie se t besjriefs, mot t erg mooi en indrukwekkend zeen!
Geniet geniet geniet. Mwende bwino!
xxxxxx -
29 November 2013 - 19:07
Rianne:
Ha Jen,fijn om te lezen det laos dig beter bevalt. De `buurlanden` zeen idd minder toerstisch den thailand en stoan aug ng op mien lijstje. Jammer det thailand dig minder goot beveel, mer mot zigge desse aug wel met name de toeristische dinger dees, et land heet veul meer te bieden. Mer de reis is nog lang en genog in vuroetzich es zo lees :). Enjoy v het betoverende azie! Gr Rianne -
29 November 2013 - 19:15
Marian Janssen:
Hoi jennifer,
Fijn dat Laos beter bevalt en dat je reisgenoten treft. Lijkt me mooi. Ben benieuwd naar je foto's .
Groetjes. Marian -
30 November 2013 - 19:06
Carien :
Hoi Jennifer,
Als je verhalen lees, krijg ik de indruk dat je er echt veel zin in hebt. Echt op ''Ontdekkingsreis "..
Dat het je vele mooie dingen en momenten mag brengen..Het ga je goed meid..
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
