Eindelijk, Zambia!
Door: Jennifer
Blijf op de hoogte en volg Jennifer
12 Februari 2011 | Zambia, Mpongwe
Woensdag was het dan eindelijk zover, de reis richting Zambia kon beginnen. Om dit stuk kort te houden: via een tussenstop op Londen Heathrow kwamen we om kwart voor zeven ’s morgens aan in Lusaka. Je stapt uit het vliegtuig en het lijkt net of je in een broeikas terecht komt. Benauwd en heel erg vochtig. Richting busstation, waar we eerst in een verkeerde bus terechtkomen en uiteindelijk in een andere stappen, komen we rond kwart voor zes ’s avonds aan in Ndola. Tijs haalt hier ons op, samen met Frida en iemand van de jongerengroep.
We zijn erg blij als we in Mpongwe aankomen. We worden gelijk uitgenodigd om mee te gaan naar een verjaardag van een Zweeds meisje. Ook hier worden we weer hartelijk ontvangen. Het doet mij in elk geval goed om op deze manier ontvangen te worden. De Zweden zitten hier en zijn dokter of verpleegkundige. Elke zes weken komt er een nieuwe groep. Moe, maar vol met alle indrukken val ik dan ook onder mijn klamboe in slaap.
Donderdag worden we om half zes gewekt door onze persoonlijke wekker, meneer Haan. Hij loopt direct achter onze kamer en weet van geen ophouden. Helaas! Gelukkig staan er verschillende dingen op de planning. We gaan ’s morgens kijken bij de school van Mr. Kalima. Hij is de voorzitter van de stichting hier in Zambia. Erg leuk om te zien hoe het er hier aan toe gaat. Ook is er een voorbereidende schoolgroep bij, de kindjes hier zijn net drie jaar oud. Ze kijken hun ogen uit als Tijs, Aniek en ik binnenkomen. Ze kunnen ons dan ook maar moeilijk loslaten. Voor het eerst is er dit jaar op de school van Mr. Kalima ook een groep acht. Er zitten daar momenteel vijf kinderen. Fijn om te zien dat er qua onderwijs voortgang wordt geboekt. We zijn ook nog gaan kijken naar een kleine kippenboerderij/fokkerij in opbouw. De jongerengroep houdt zich hiermee bezig. Erg leuk om te zien dat ze zo gedreven zijn en dat ze dit plan echt willen laten slagen. Ze willen hier geld mee gaan verdienen voor zichzelf maar ook voor de gemeenschap.
’s Middags gaan we de Zweden bezoeken in het ziekenhuis. Je kijkt hier je ogen uit, want het is toch wat anders dan een ziekenhuis in Nederland. Omdat de Zweden bijna vertrekken, wordt er een klein afscheidsfeestje gevierd. Wat de kinderen precies hebben die op deze afdeling weet ik niet. Er is in elk geval één jongen die is gebeten door een slang. Zijn wond is echter alweer redelijk geheeld, maar het is nooit leuk om kinderen in een ziekenhuis te zien liggen. Het weer wordt mij op een gegeven moment teveel en ik zeg tegen Aniek dat ik het erg benauwd heb en dat ik denk onderuit te gaan. Tijs en Aniek zorgen dat ik buiten kom en het duizelt mij overal. Een Zweedse dokter komt even kijkt en geeft mij alvast wat suiker. Ik mag op een bed gaan liggen en Tijs haalt cola. Na deze opgedronken te hebben, voel ik mij weer stukken beter. Blijkbaar een suikertekort en dat samen met de hitte, zorgden ervoor dat ik op de eerste echte dag in Zambia, al in het ziekenhuis terecht kwam. Kan niet iedereen zeggen hè!
We zijn daarna nog naar de markt gegaan en ook hier weet je niet waar je moet kijken. Ze verkopen werkelijk alles. Kleding, schoenen, fruit, noten, groente, kleine visjes en weet ik wat nog meer. Erg leuk om eens mee te maken. ’s Avonds willen we skypen, maar net als ik aan de beurt ben, wordt de verbinding erg slecht. Helaas, pindakaas (die hebben ze hier trouwens ook)!
Om 9 uur kunnen we eindelijk gaan eten, aangezien dat ook nog moet gebeuren. Aniek en ik weten ook nog eens een hele smakelijke pasta met saus in elkaar te flansen. Samen met de twee Belgen, Tijs en Tine, genieten we van de maaltijd. Tijs en Tine werken hier als vrijwilliger voor de stichting. In juni vertrekken ze weer naar huis en dan zijn ze een jaar hier geweest. Ze maken ons de eerste week wegwijs en nemen ons op sleeptouw. Erg prettig, want daarna zullen we het grotendeels alleen moeten doen. We kletsen nog wat na en dan is het alweer tijd om te gaan slapen. Morgen gaan we naar de Kafue Lodge, iets eten en misschien gaan we dan ook de eerste zebra’s en giraffes zien. Laten we het hopen!
De volgende keer hoop ik wat foto's te plaatsen en vertel ik jullie meer over de omgeving en hoe het er hier allemaal uit ziet.
Groetjes,
Jennifer
We zijn erg blij als we in Mpongwe aankomen. We worden gelijk uitgenodigd om mee te gaan naar een verjaardag van een Zweeds meisje. Ook hier worden we weer hartelijk ontvangen. Het doet mij in elk geval goed om op deze manier ontvangen te worden. De Zweden zitten hier en zijn dokter of verpleegkundige. Elke zes weken komt er een nieuwe groep. Moe, maar vol met alle indrukken val ik dan ook onder mijn klamboe in slaap.
Donderdag worden we om half zes gewekt door onze persoonlijke wekker, meneer Haan. Hij loopt direct achter onze kamer en weet van geen ophouden. Helaas! Gelukkig staan er verschillende dingen op de planning. We gaan ’s morgens kijken bij de school van Mr. Kalima. Hij is de voorzitter van de stichting hier in Zambia. Erg leuk om te zien hoe het er hier aan toe gaat. Ook is er een voorbereidende schoolgroep bij, de kindjes hier zijn net drie jaar oud. Ze kijken hun ogen uit als Tijs, Aniek en ik binnenkomen. Ze kunnen ons dan ook maar moeilijk loslaten. Voor het eerst is er dit jaar op de school van Mr. Kalima ook een groep acht. Er zitten daar momenteel vijf kinderen. Fijn om te zien dat er qua onderwijs voortgang wordt geboekt. We zijn ook nog gaan kijken naar een kleine kippenboerderij/fokkerij in opbouw. De jongerengroep houdt zich hiermee bezig. Erg leuk om te zien dat ze zo gedreven zijn en dat ze dit plan echt willen laten slagen. Ze willen hier geld mee gaan verdienen voor zichzelf maar ook voor de gemeenschap.
’s Middags gaan we de Zweden bezoeken in het ziekenhuis. Je kijkt hier je ogen uit, want het is toch wat anders dan een ziekenhuis in Nederland. Omdat de Zweden bijna vertrekken, wordt er een klein afscheidsfeestje gevierd. Wat de kinderen precies hebben die op deze afdeling weet ik niet. Er is in elk geval één jongen die is gebeten door een slang. Zijn wond is echter alweer redelijk geheeld, maar het is nooit leuk om kinderen in een ziekenhuis te zien liggen. Het weer wordt mij op een gegeven moment teveel en ik zeg tegen Aniek dat ik het erg benauwd heb en dat ik denk onderuit te gaan. Tijs en Aniek zorgen dat ik buiten kom en het duizelt mij overal. Een Zweedse dokter komt even kijkt en geeft mij alvast wat suiker. Ik mag op een bed gaan liggen en Tijs haalt cola. Na deze opgedronken te hebben, voel ik mij weer stukken beter. Blijkbaar een suikertekort en dat samen met de hitte, zorgden ervoor dat ik op de eerste echte dag in Zambia, al in het ziekenhuis terecht kwam. Kan niet iedereen zeggen hè!
We zijn daarna nog naar de markt gegaan en ook hier weet je niet waar je moet kijken. Ze verkopen werkelijk alles. Kleding, schoenen, fruit, noten, groente, kleine visjes en weet ik wat nog meer. Erg leuk om eens mee te maken. ’s Avonds willen we skypen, maar net als ik aan de beurt ben, wordt de verbinding erg slecht. Helaas, pindakaas (die hebben ze hier trouwens ook)!
Om 9 uur kunnen we eindelijk gaan eten, aangezien dat ook nog moet gebeuren. Aniek en ik weten ook nog eens een hele smakelijke pasta met saus in elkaar te flansen. Samen met de twee Belgen, Tijs en Tine, genieten we van de maaltijd. Tijs en Tine werken hier als vrijwilliger voor de stichting. In juni vertrekken ze weer naar huis en dan zijn ze een jaar hier geweest. Ze maken ons de eerste week wegwijs en nemen ons op sleeptouw. Erg prettig, want daarna zullen we het grotendeels alleen moeten doen. We kletsen nog wat na en dan is het alweer tijd om te gaan slapen. Morgen gaan we naar de Kafue Lodge, iets eten en misschien gaan we dan ook de eerste zebra’s en giraffes zien. Laten we het hopen!
De volgende keer hoop ik wat foto's te plaatsen en vertel ik jullie meer over de omgeving en hoe het er hier allemaal uit ziet.
Groetjes,
Jennifer
-
12 Februari 2011 - 09:59
Kell:
hee Jenn!
auch doe hubs ein mooi verhoal zik!
erg leuk om te leaze wat gr al allemoal hub mitgemaak!
vervealend waal datse dich zo slech hubs geveuld, mer ving t auch neet gek mit de wermte doa!
haupelijk veulse dich weer beater!
ich blief dich volge, superveal plezeeeeeer!
xxx -
12 Februari 2011 - 10:08
Rianne:
Zo te lezen hubse al un paar mooie eerste indrukken opgedoan! Leuk om te lezen wasse doa allemoal mit maaks. X -
12 Februari 2011 - 10:19
Dennis:
Meneer Haan :D
Leuk stukje. -
12 Februari 2011 - 10:30
Mauwie:
pindakaas jam jam. leuk dat je het leuk hebt. en zorg wel goed voor je zelf ;) -
12 Februari 2011 - 10:45
Ger:
Hey Jen en Aniek,
Leuk vehaal en nog leuker om te lezen dat het jullie goed gaat. Nou ja Jen had gewoon zin in een lekkere koude cola. Doe rustig aan alles is anders in dat mooie land en hier moet je aan wennen. Jullie hebben plenty tijd. Verheug me al op de foto's. Pap -
12 Februari 2011 - 12:09
Marian Janssen:
Ha Jennifer, wat een vermoeiende reis en wat een veelvoud an indrukken heb je al meegemaakt. Ik denk dat het ritme van jou wel een tandje lager moet met die hitte, niet?
We gaan je van hieruit volgen. Ik had van mam al gehoord dat je reis goed maar ook met hindernissen was gegaan. Veel plezier en tot lezens
Marian -
12 Februari 2011 - 19:56
Jolanda:
Muppie!!
Sjieke eerste indrukken! :D
Doot mer good genieten!
Ennuh, waal good veur dichzelf zurge he! Eine keer in t zeekenhoes is zat, liekt mich ;) hihi!
Good drinken, en dan komt alles good! :D
X Jolan
Ps, hadse mien sms nog gekregen?? .... :$ -
12 Februari 2011 - 23:23
Tineke:
Gelukkig dat je eerste indrukken goed zijn ( buiten het je niet goed voelen). Het lijkt allemaal goed geregeld en binnenkort kunnen jullie ook echt aan de slag. Goed om et lezen dat jullie goed zijn aangekomen.
-
14 Februari 2011 - 18:01
Jeanne Hendriks:
Super zo'n reis naar Zambia. Jammer dat je al een beetje ziek was. Ik had in 2001 hetzelfde. Kreeg toen twee tips.
1. 's morgens een glas warm water drinken.
2. ieder dag een glas echte Cola voor je darmhuishouding.
En voorzichtig met rauwkost.
Ik hoop dat je veel goed werk kunt verrichten. Ik blijf je volgen. -
14 Februari 2011 - 22:12
Selly:
Daag wereldreiziger!
Dich hads al direct ein good begin gemaakt in ut zeekehoes zoog ik! Tjongejonge...! Hoapelijk geit ut no wear good, ut zal natuurlijk wel ff winne zien, zonne umsjakeling...maar lang leve de cola!
Ben erg benieuwd noa al dien foto's! Auk wie doa zonne mert d'r oet zuut, zal dink ik wel een kleurrieke plek zien!
Tot dien volgend berichtje! :-)
-
15 Februari 2011 - 17:08
Leonie:
Wat gaaf allemoal!! Geniet van dees geweldige ervaring.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
